کد مطلب:1531 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:278
کفاره روزه
1669- در كـفـاره افطار روزه ماه رمضان , باید یك بنده آزاد كند , یا به دستوری كه در مساله بعد گفته مـی شـود , دو ماه روزه بگیرد یا شصت فقیر را سیر كند , یا به هر كدام یك مد كه گفته می شود تقریبا سه چـهـارم كیلو است , طعام یعنی گندم یا جو یا نان و مانند اینها بدهد و چنانچه اینها برایش ممكن نباشد , بـایـد بـه قدر امكان تصدق دهد , و اگر ممكن نیست استغفار نماید , و احتیاط واجب آن است كه هر وقت بتواند , كفاره را بدهد.
1670- كسی كه می خواهد دو ماه كفاره ماه رمضان را بگیرد , باید یك ماه تمام و یك روز آن را از ماه دیگر پی در پی بگیرد و اگر بقیه آن پی در پی نباشد اشكال ندارد.
1671- كسی كه می خواهد دو ماه كفاره روزه رمضان را بگیرد , نباید موقعی شروع كند كه می داند در بین یك ماه و یك روز روزی باشد كه مانند عید قربان روزه آن حرام است .
1672- كسی كه باید پی در پی روزه بگیرد , اگر در بین آن بدون عذر یك روز روزه نگیرد , باید روزه ها را از سر بگیرد.
1673- اگـر در بـین روزهایی كه باید پی در پی روزه بگیرد عذری غیر اختیاری مثل حیض , یا نفاس , یا سـفری كه در رفتن آن مجبور است , برای او پیش آید بعد از برطرف شدن عذر , واجب نیست روزه ها را از سر بگیرد , بلكه بقیه را بعد از برطرف شدن عذر به جا می آورد.
1674- اگـر بـه چـیـز حرامی روزه خود را باطل كند , چه آن چیز اصلا حرام باشد مثل شراب و زنا , یا به جـهتی حرام شده باشد , مثل خوردن غذای حلالی كه برای انسان ضرر كلی دارد و نزدیكی كردن با عیال خود در حال حیض , احتیاط مستحب آن است كه كفاره جمع بدهد , یعنی یك بنده آزاد كند و دو ماه روزه بگیرد و شصت فقیر را سیر كند , یا به هر كدام آنها یك مد گندم , یا جو یا نان و مانند اینها بدهد.
و چنانچه هر سه برایش ممكن نباشد , هر كدام آنها كه ممكن است انجام دهد.
1675- اگر روزه دار دروغی را به خدا و پیغمبر صلی اللّه علیه وآله عمدا نسبت دهد , احتیاط مستحب آن است كه كفاره جمع كه تفصیل آن در مساله پیش گفته شد بدهد.
1676- اگر روزه دار در یك روز ماه رمضان چند مرتبه جماع یا استمنا كند , یك كفاره بر او واجب است .
ولی احتیاط مستحب آن است كه برای هر دفعه یك كفاره بدهد.
1677- اگـر روزه دار در یـك روز ماه رمضان چند مرتبه غیر جماع و استمنا كار دیگری كه روزه را باطل می كند , انجام دهد , برای همه آنها بی اشكال یك كفاره كافی است .
1678- اگـر روزه دار غـیـر از جماع كار دیگری كه روزه را باطل می كند , انجام دهد , و بعد با حلال خود جماع نماید , برای هر دو یك كفاره كافی است .
1679- اگـر روزه دار كاری كه حلال است و روزه را باطل می كند , انجام دهد مثلا آب بیاشامد و بعد كار دیگری كه حرام است و روزه را باطل می كند انجام دهد , مثلا غذای حرامی بخورد , یك كفاره كافی است .
1680- اگـر روزه دار آروغ بـزنـد و چیزی در دهانش بیاید , چنانچه عمدا آن را فرو ببرد , روزه اش باطل اسـت , و باید قضای آن را بگیرد , و كفاره هم بر او واجب می شود , و اگر خوردن آن چیز حرام باشد , مثلا مـوقـع آروغ زدن , خون یا غذایی كه از صورت غذا بودن خارج است , به دهان او بیاید و عمدا آن را فرو برد باید قضای آن روزه را بگیرد و بنابر احتیاط مستحب كفاره جمع هم بدهد.
1681- اگـر نذر كند كه روز معینی را روزه بگیرد , چنانچه در آن روز عمدا روزه خود را باطل كند , باید كفاره بدهد و كفاره آن به نحوی است كه در كفاره حنث نذر بیاید.
1682- اگر روزه دار به گفته كسی كه می گوید مغرب شده و اعتماد به گفته او نیست افطار كند و بعد بفهمد مغرب نبوده است یا شك كند كه مغرب بوده است یا نه قضا و كفاره بر او واجب می شود.
1683- كسی كه عمدا روزه خود را باطل كرده , اگر بعد از ظهر مسافرت كند , یا پیش از ظهر برای فرار از كـفاره سفر نماید , كفاره از او ساقط نمی شود , بلكه اگر قبل از ظهر مسافرتی برای او پیش آمد كند نیز كفاره بر او واجب است .
1684- اگـر عـمـدا روزه خود را باطل كند , و بعد عذری مانند حیض یا نفاس یا مرض برای او پیدا شود , احتیاط مستحب این است كه كفاره را بدهد.
1685- اگر یقین كند كه روز اول ماه رمضان است و عمدا روزه خود را باطل كند , بعد معلوم شود كه آخر شعبان بوده كفاره بر او واجب نیست .
1686- اگـر انسان شك كند كه آخر رمضان است یا اول شوال و عمدا روزه خود را باطل كند , بعد معلوم شود اول شوال بوده كفاره بر او واجب نیست .
1687- اگـر روزه دار در مـاه رمضان با زن خود كه روزه دار است جماع كند , چنانچه زن را مجبور كرده بـاشد , كفاره روزه خودش و بنابر احتیاط كفاره روزه زن را باید بدهد , و اگر زن به جماع راضی بوده , بر هر كدام یك كفاره واجب می شود.
1688- اگر زنی شوهر روزه دار خود را مجبور كند كه با او جماع نماید , واجب نیست كفاره روزه شوهر را بدهد.
1689- اگـر روزه دار در مـاه رمضان , زن خود را مجبور به جماع كند , و در بین جماع , زن راضی شود , بنابر احتیاط واجب باید مرد دو كفاره , و زن یك كفاره بدهد.
1690- اگر روزه دار در ماه مبارك رمضان با زن روزه دار خود كه خواب است جماع نماید , یك كفاره بر او واجب می شود , و روزه زن صحیح است و كفاره هم بر او واجب نیست .
1691- اگـر مـرد زن خـود را یـا زن شـوهر خود را مجبور كند كه غیر جماع كار دیگری كه روزه را باطل می كند به جا آورد , بر هیچ یك از آنها كفاره واجب نیست .
1692- كـسـی كـه بـه واسطه مسافرت یا مرض روزه نمی گیرد , نمی تواند زن روزه دار خود را مجبور به جماع كند , ولی اگر او را مجبور نماید كفاره بر مرد نیز واجب نیست .
1693- انسان نباید در بجا آوردن كفاره كوتاهی كند , ولی لازم نیست فورا آن را انجام دهد.
1694- اگر كفاره بر انسان واجب شود و چند سال آن را به جا نیاورد چیزی بر آن اضافه نمی شود.
1695- كسی كه باید برای كفاره یك روز شصت فقیر را طعام بدهد , اگر به تمام شصت نفر دسترسی دارد , نـمـی تواند به هر كدام از آنها بیشتر از یك مد طعام بدهد , یا یك فقیر را بیشتر از یك مرتبه سیر نماید , و زیادی را از كفاره حساب نماید , ولی می تواند برای هر فرد از عایله فقیر اگر چه صغیر باشند یك مد به آن فقیر بدهد.
1696- كـسـی كـه قـضای روزه رمضان را گرفته , اگر بعد از ظهر عمدا كاری كه روزه را باطل می كند انجام دهد , باید به ده فقیر هر كدام یك مد طعام بدهد و اگر نمی تواند , سه روز روزه بگیرد.